Black Butterfly

ขอแนะนำ......เฮยหูเตี๋ย (ผีเสื้อดำ) 21
เห็นว่ามีคอมมูจีนแล้ว เลยอยากมีบ้าง

Untold Story

โอ้ย.....ค้นเจอโด(?) หรือเปล่า 5555
คิดถึงจริงๆ
เป็นโดอัลxไฮเดย์ (FMA) ที่เราได้รับแรงบัลดาลใจมาจากแฟนอาร์ทชุดนึง ที่วาดให้ครอบครัวเอ็ด-อัลเป็นแวมไพร์ แล้วพอดีตอนนั้นเรานึกพล็อตได้เลยลองเขียนดู แต่ที่เลิกไปกลางคันเพราะขี้เกียจ ประกอบกับต่อพล็อตไม่ออกด้วยนั้นแหละ = ="

เนื้อเรื่องก็เกี่ยวกับไฮเดย์เป็นบาทหลวงที่บังเอิญเดินมาเจออัลที่กำลังจะดูดเลือด อัลเลยหันมาปิดปาก(?)ไฮเดย์ โดยการเลือกไฮเดย์เป็นเหยื่อแทน...

แน่นอนว่าสุดท้ายหนีไม่พ้น 555

พอดูดเลือดเสร็จ ไฮเดย์สลบไปเพราะเสียเลือดเยอะ ฮา 

อัลกลับไปบ้านเล่าให้เอ็ดฟัง เลยโดนเอ็ดว่า(?) อัลเลยกลับมาเพื่อจะขอโทษไฮเดย์
เลยคอยมาด้อมๆมองๆที่โบสถ์แบบลูกหมา 555

พล็อตอะไรเนี่ย 555555

นึกถึงตรงนี้ถึงได้เลิกเขียน เพราะคิดว่าพล็อตอะไรเนี่ย ฮา

ใช้ Android ก็ชื้อเพลงจาก itunes ได้

เนื่องจากเราอยากซื้อเพลงจาก iTunes มานานแล้ว แต่ติดตรงที่ว่าเราไม่มีบัตรเครดิตค่ะ 

และมือถือที่ใช้อยู่ก็เป็น android อีก 

เคยไปดูบริการซื้อเพลงของเจ้าอื่น ก็คิดว่ามันช่างยุ่งยากจัง ยุ่งยากยังไม่เท่าไหร แต่ร้านค้าเพลงนั้นไม่มีเพลงที่เราอยากได้นี่สิ T T 

แต่ก็ยังมีทางสว่าง นั้นก็คือบัตรเครดิตเสมือนค่ะ

เท่าที่รู้มาจำได้ว่ามี 2 ที่คือ 

Be1st ของ ธนาคารกรุงเทพ กับ บัตร K-web shoping card จากบริการ k-cyber banking ของ ธนาคารกสิกรไทยค่ะ 

ในที่นี้จะขอพูดถึงเฉพาะของกสิกรน่ะค่ะ เพราะเรามีอยู่แล้ว แล้วตอนนี้ก็ใช้ของธนาคารนี้อยู่  

ในกรณีที่เรามีบัตรกสิกรอยู่แล้ว แต่ไม่ได้เปิดบริการ k-cyber banking ได้ที่ธนาคาร ไม่ก็ ตู้ ATM ทุกตู้ของกสิกรค่ะ ตามขั้นตอนนี้เลยค่ะ

วันนี้ สมัคร K-Cyber Banking และ K-Web Shopping Card ได้แล้วที่ K-ATM  

เมื่อสมัครเรียบร้อยแล้ว เปิดใช้บริการแล้วก็ให้ไปเปิดบริการ Verified by VISA ค่ะ 

ตามขั้นตอนนี้ได้เลยค่ะ 

Verified by VISA (VbV) และ MasterCard SecureCode - ธนาคารกสิกรไทย 

เมื่อลงทะเบียนวีซ่าเรียบร้อยแล้ว ก็ไปใช้บริการของ k-cyber banking ค่ะ  เพื่อเปิดวงเงินบัตร 

ซึ่งต่ำสุดคือ 1,000  บาทค่ะ  (ถ้าต่ำกว่านั้นระบบจะไม่ให้เราผ่านค่ะ) วงเงินนี้สามารถแก้ไขได้ค่ะ เช่นเมื่อเราไปซื้อแอพหรือเพลงเรียบร้อยแล้ว เราก็สามารถมาแก้วงเงินให้กลายเป็น 0 บาทได้ค่ะ (เพื่อป้องกันใครมาซี้ซั้วกดซื้อแอพหรือเพลงโดยที่เราไม่รู้ตัว) 

แล้วถ้าเราต้องการซื้อแอพหรือเพลงใหม่ ก็ไปตั้งวงเงิน 1,000  บาทเหมือนเดิมค่ะ 

ตอนนี้เมื่อเรามีบัตรเครดิตเสมือนแล้ว และลงทะเบียนกับ visa แล้ว ก็ไปโหลดโปรแกรม iTunes ค่ะ 

iTunes

เพื่อสมัคร Apple id ค่ะ (และเพื่อใช้ในการซื้อเพลงค่ะ)

ถ้าเรามีพวก iPhone หรือ iPad ก็จะมีอยู่แล้ว แต่ถ้าเราใช้ android ก็ต้องสมัครก่อนค่ะ

ตามนี้เลยค่ะ 

วิธีสมัคร Apple ID ไว้สำหรับโหลดสิ่งต่างๆ จาก iTunes Store ง่ายๆ ใครก็ทำได้ 

โดยขั้นตอนการสมัครก็ไม่มีอะไร เพียงแต่ว่า ตรงช่วงที่จะถามว่า เราจ่ายเงินผ่านอะไร ก็ให้เราเลือก visa ค่ะ  จำไม่ได้ว่าจากนั้นจะถามรหัส ccv กับวันหมดอายุบัตรหรือเปล่าค่ะ (คือสมัครนานแล้วขออภัย =  =” ) แต่เราก็สามารถดูได้ โดยล็อกอินเข้าไปดูใน k-cyber banking ค่ะ 

เมื่อเราสมัครเรียบร้อยแล้ว เราก็ล็อกอินเข้าไปใน iTunes หาเพลงที่ตัวเองชอบแล้วก็ซื้อเลยค่ะ 

โดยราคาที่แสดงจะเป็น US dollar ค่ะ 

เราสามารถเทียบค่าเงินได้จากเว็บนี้ค่ะ  http://www.xe.com 

ในที่นี้ขอยกตัวอย่าง Perfume นะคะ ^^! 

อย่างในรูป ทั้งอัลบั้ม 8.99 เหรียญ  (ราว 289.925 บาท)

ถ้าซื้อเป็นเพลงไปก็แค่เพลงละ 0.69 เหรียญ (ราว 22.2523 บาท )

ถ้าถามว่าคุ้มไหม สำหรับเราโคตรคุ้มค่ะ 

อย่างที่เราซื้อเป็นเพลงของญี่ปุ่นค่ะ เสียเงินค่าแผ่น cd ไม่เท่าไหร แต่ตอนนำเข้านี่อาจจะเสียภาษีได้นะคะ T T (แถมได้ยินว่าแพงมากด้วย =A=")

เพราะฉะนั้นการซื้อเพลงออนไลน์ก็ดีอยู่อย่างคือได้เพลงที่เราอยากฟัง และราคาค่อนข้างถูกค่ะ 

แต่ถ้าเป็นเพลงสากล โดยเฉพาะศิลปินดังๆนี่อาจจะแพงหน่อยนะคะ 

เพลงนึง 0.99 – 1.29 เหรียญ ตามทำเนียมทั่วโลกเพลงใหม่มักแพงค่ะ = =”  

แต่เราว่าซื้อยังไงก็คุ้มค่ะ เพราะเราสามารถเลือกซื้อแต่เพลงที่เราต้องการได้ ตรงจุดนี้แหละค่ะ ที่เราชอบมากๆ 

ทีนี้มาถึงขั้นตอนสำคัญนั้นก็คือเอาเพลงออกมาจาก iTunes ค่ะ 

เมื่อเราซื้อเพลงเรียบร้อยแล้ว เพลงจะถูกดาวโหลดมาลงที่คลังของเราค่ะ 

เข้าไปที่คลังของเราก็จะมีปรากฏเพลงที่เราซื้อมาค่ะ 

ขั้นตอนก็ไม่ยากเลยค่ะ กดเพลงที่ต้องการ เสร็จแล้วก็ลากค่ะ ลากมาลงที่เครื่องได้เลยค่ะ

ไฟล์เพลงจะเป็นสกุล .m4a  ค่ะ หรือว่าเป็นไฟล์ MPEG-4 นั้นเอง
โดยจะมีทั้งชื่อศิลปิน ชื่อเพลง ชื่ออัลบั้ม ปกอัลบั้มมาให้เรียบร้อยค่ะ
ซึ่งเดี๋ยวนี้ส่วนใหญ่มือถือ กับโปรแกรมเล่นเพลง จะรองรับไฟล์ตัวนี้อยู่แล้วค่ะ
(แต่ถ้าเป็นพวกเครื่องเล่นนี้เราไม่แน่ใจนะคะ ไม่เคยลอง เพราะที่บ้านไม่มีค่ะ llorz)
หลังจากนั้นก็ต่อมือถือเข้ากับคอมแล้วก็ย้ายไฟล์มาเลยค่ะ

แต่เท่าที่อ่านจากกระทุ้นี้
เล่าประสบการณ์ครั้งแรกกับการซื้อเพลงใน iTunes ของผม

เค้าบอกว่าสามารถตั้งค่าให้ดาวโหลดลงเครื่องได้เลย แต่เราไม่รู้วิธีอ่าค่ะ T_T

นี่ค่ะ ตอนนี้เพลงที่เราซื้อมาก็ม่อยู่ในมือถือเราแล้วค่ะ (ภาพนี้เราเล่นเพลงจาก play music ค่ะ) 

เป็นไงค่ะ ง่ายเนอะ

ดังนั้นเรามาซื้อเพลงจาก iTunes กันเถอะค่ะ 

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยค่ะ 

เรื่อง เวลาในการตัดเงิน

การตัดเงินจากบัญชีธนาคาร apple จะตัดเงินหลังจากวันที่เรากดซื้อ 2 วันค่ะ (เช่นเรากดซื้อวันศุกร์ วันอาทิตย์ถึงจะตัดเงินค่ะ) แล้วก็จะใบเสร็จส่งไปที่อีเมล์ของเราค่ะ 

เรื่อง การตัดเงินเพื่อทดสอบระบบ

ตอนที่เราซื้อเพลงครั้งแรกเลย ทาง apple จะตัดเงินเราไปประมาณ 1 เหรียญ (ราว 30- 31 บาท) ค่ะ เพื่อเป็นการทดสอบน่ะค่ะ ซึ่งเงินในส่วนนี้ระบบจะคืนเงินให้ภายหลังค่ะ  ซึ่งการหักเงินทดสอบระบบนี้จะเจออีกเรื่อยๆ หากเรานานๆซื้อแอพหรือเพลงน่ะค่ะ 

ตอนแรกเราก็เข้าใจว่าจะทดสอบหักทีเดียวคือตอนซื้อครั้งแรก แต่พอหลังจากนั้น 2 เดือนเข้าไปซื้อเพลงอีก ก็เจอหักไปอีกเหมือนกันค่ะ ฮา 

เรื่อง การขอเงินคืน

ส่วยเรื่องการของเงินคืนนี่เราไม่มีประสบการณ์ค่ะ แต่เพื่อนเราเคยขอคืน 

เพื่อนบอกว่า apple คุยค่อนข้างง่ายค่ะ ดังนั้นหากการซื้อแอพหรือเพลงมีปัญหาเราสามารถขอเงินคืนตามนี้ได้เลยค่ะ 

ขั้นตอนและวิธีการขอเงินคืนจาก Apple เมื่อซื้อแอพ, เพลง, หนัง ผิดพลาด 

เรื่อง การขออนุญาตเครื่องคอมพิวเตอร์ (ไม่รู้จะเรียกยังไงดี = =" )

จริงๆแล้ว คนใช้ iPone กับ iPad อาจจะรู้อยู่แล้ว นั้นก็คือ apple id 1 ไอดี สามารถแชร์กับเครื่องได้ 5 เครื่องค่ะ (เดาว่าก็แชร์กันผ่าน iCloud นั้นแหละค่ะ) 

เนื่องจากเราซื้อเพลงผ่าน iTunes ผ่านเครื่องพิวเตอร์ของเราค่ะ แต่ทีนี้ เครื่องคอมเรามันพัง เราก็เลยซื้อเครื่องใหม่ แต่พอซื้อเครื่องใหม่มา เพลงที่เราเคยซื้อตอนเป็นเครื่องคอมเก่า เราไม่สามารถลากออกมาได้ค่ะ 

ทีนี้เพิ่งมารู้เมื่อไม่นานมานี้เองว่า จะต้องทำการขออนญาตเครื่องคอมพิวเตอร์ก่อน = =!

ซึ่งทำตามนี้ได้เลยค่ะ 

อนุญาต Mac หรือ PC ของคุณโดยใช้ iTunes

--------------------------------------

จบแล้วค่ะ ขอให้สนุกกับการซื้อและฟังเพลงนะคะ ^ ^

2A

Aya & Alice

อายะกับอลิส
สาเหตุก็คือ ไปเปิดเจอโค้ดลับที่เราเขียนไว้ว่า......
อลิส > อายะ

ถึงกับหลุดก้าก ว่าอะไรดลใจให้เขียน นึกไม่ออกจริงจัง ฮา
แกแพ้เด็กเรอะ อายะ ฮา

Blood Rain

อยู่ๆก็อยากวาดวิ(สมัยเป็นทหาร)ขึ้นมาเลย
ช่วงที่ยังดาร์ก ฮา

โอ้ยวาดแล้วคิดถึงจริงๆ 

เพราะดันคิดขึ้นมาว่าถ้าให้มาสู้กับฮวยจะเป็นยังไง (แต่อยู่กันละช่วงเวลาเลย = =" ) 

คิดถึงฟ้าด้วย แบบว่าอยู่ๆก็คิดเนื้อเรื่องเธอออกมาเลย ฮา 

Rain VS. Flower

วิ VS ฮวย
ฝนเลือดเจอกับไร้บุปผา (ดอกไม้แดง)
ฉายานี่คิดให้สดๆเลยนะเนี่ย ฮา
คิดว่า 2 คนนี้ฝีมือสมกันแล้วละ วิตอนยังเป็นทหาร(Blood rain)กับฮวยตอนยังเป็นนักฆ่า
ฮวยนี่มี 2 ฉายา ตอนเป็นนักฆ่า(ไร้บุปผา) กับตอนที่เลิกเป็นนักฆ่าแล้ว(ดอกไม้แดง)
ถ้าสู้กันฮวยชนะ แต่ถ้าเป็นตอนนี้ที่วิไม่ได้เป็นทหารแล้วกับฮวยที่ไม่ใช่นักฆ่า ตอบยากเลยนะ วิอาจจะชนะก็ได้

แต่ถ้าในบรรดา 3 คนที่จับกลุ่มให้ (วิ, ฮวย, อายะ)  อายะน่าจะอ่อนสุดละ

Just 10%

อายะเดินกลับเข้ามาในอาคารเรียน พร้อมมีฮารุเดินตามเข้ามาด้วย

อะไรกันนะ นักเรียนต่างชาติคนนั้น  
ตอนแรกคิดว่าเป็นนักเรียนต่างชาติธรรมดา พวกนั้นคงไม่ยุ่งด้วย 
แต่ไม่นึกว่าจะจะจัดการเจ้าพวกนั้นได้


เพราะมัวแต่คิดเรื่องนักเรียนต่างชาติเพลิน ซองที่ถือติดมืออยู่เลยหล่นลงกับพื้น เด็กหนุ่มผมทองมองตามซองที่หลุดจากมือไปก็เห็นมือเรียวหยิบซองขึ้นมา  เด็กหนุ่มผมสีเทาอ่อนที่สวมใส่เครื่องแบบที่แปลกจากคนในโรงเรียนนี้ เด็กหนุ่มตรงหน้ายื่นซองคืนมาให้

" ชอบหาเรื่องใส่ตัวจังนะครับ รุ่นพี่ " เด็กหนุ่มผมทองคิ้วขมวดขึ้นมาในทันใด  ถึงจะพูดหน้าตายแต่อายะก็รู้ดีว่าเจ้ารุ่นน้องนี้ตั้งใจจะเริ่มแกล้งเค้าแล้ว
" ไม่ได้ชอบ แต่บางทีเรื่องมันก็มาหาเอง " มือเรียวดึงซองมาจากมือของชิกิ ก่อนส่งให้ฮารุ
" นั้นสินะครับ ครั้งนี้ตามมาถึงโรงเรียนเลยนะครับ " ดวงตาสีเทาปรายตามองออกไปทางหน้าต่างทางเดิน แต่อายะไม่ทันสนใจอากัปกิริยานั้น
" เค้าอุตสาห์เก็บของมาคืน ไม่คิดจะตอบแทนตามสำนึกเจ้าบ้านที่ดีเหรอครับ "
" ตอบแทนแบบนั้นไม่เอาด้วยหรอก "
เจ้าตัวเดินลิ่วผ่านชิกิไป ชิกิไม่ได้พูดอะไรหันไปทางเด็กหนุ่มผมสีดำที่ยืนถือซองอยู่ ที่มองออกไปทางหน้าต่างทางเดินเช่นกัน เด็กหนุ่มผมเทายกยิ้มขึ้นเล็กน้อย
" กลับกันเถอะครับ รุ่นพี่ฮารุ " เมื่อเด็กหนุ่มผมดำที่ยืนถือซองอยู่หันมา ก็แย้มยิ้มให้พร้อมออกเดินไปกับเด็กหนุ่มผมสีเทาอ่อน ทิ้งให้กลีบดอกไม้ที่บานประปรายต้องลมจนหลุดปลิว  เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลแดงยืนจ้องมองคนที่อยู่ในอาคารที่เดินหายไปจนลับสายตา
 
--------------------------------

อ่านแล้วมันทนไม่ได้ 5555555
เพราะอ่านไปแล้วก็คิดว่า งานนี้โดนนะอายะ
จะต้องให้ชิกิแซะซักหน่อยก็ยังดี โอย โลกนี้มันสว่างสดใสดีจริงๆ 555

When The Flower Bloom

ดีใจ.......ที่วาดได้อย่างใจคิดเลย T T

อายะทั้ง 3 ฮา
สามช่วงอายุ ตอนเด็ก(ช่วงก่อนเจอเคย์โกะ...)  น่าจะ..ซัก 12 มั้ง

ช่วงมัธยมเจอฮารุ  น่าจะ 15-16

กับช่วงโตแล้ว วาดให้ผมยาวเพื่อให้มันดูแตกต่าง ฮา

บางทีก็คิดถึงอายะตอนผมยาวเหมือนกันนะ

บางทีภาพต่อไปอาจจะเป็นอายะกับฮวยก็ได้ ฮา

After Sunset

ท้องฟ้าครึ้มในยามเย็น  ทำให้อากาศที่เย็นอยู่แล้ว  ยิ่งเย็นขึ้นไปอีก
หญิงสาวคนนึงเดินถือร่มออกมาจากบ้านญี่ปุ่นโบราณหลังหนึ่ง มองท้องฟ้าที่มืดดั่งกลางคืนทั้งๆทียังเป็นแค่ยามเย็น
อาจจะเป็นเพราะเมฆฝนก็ได้?
เคย์โกะถือร่มในมือขวาแล้วเดินไปตามถนนเส้นเล็กที่ทอดยาวไปสู่ถนนใหญ่  พลางครุ่นคิดถึงสาเหตุที่ตัวเองต้องมาพบเคียวโกขุ

หญิงสาวขมวดคิ้ว  อีกฝ่ายก็รู้ตัวดีเห็นได้จากสีหน้าของชายหนุ่มที่แทบอยากปิดประตูเมื่อเห็นว่าเธอมาอยู่ที่หน้าบ้าน  แต่หากไม่เป็นเพราะธุระสำคัญของแก๊งค์แล้ว ใช้ว่าเธออยากจะมานักหรอก.....

ขาเรียวก้าวเดินต่อไป  ทางสู่ถนนใหญ่เริ่มมองเห็น........เสียงเครื่องยนต์มอเตอร์ไซต์ที่ดังขึ้นจากด้านหลัง  และเสียงนั้นก็ดังใกล้ขึ้นมาเรื่อยๆ จนหญิงสาวอดไม่ให้หันไปมองไม่ได้
มอเตอร์ไซต์สีดำปรากฏขึ้นในสายตา  พร้อมคนขับที่สวมใส่หมวกกันน็อกสีดำสนิท เคย์โกะหยุดชะงักในทันที

คนที่นั่งคร่อมมอเตอร์ไซต์ถอดหมวกกันน็อกออก  ผมสีดำและรอยยิ้มที่คุ้นตาถูกส่งมาให้ในทันที
" สวัสดียามเย็น เคยโกะ "  ดวงตาที่ส่อแววประหลาดใจของเคย์โกะปรากฏขึ้นเพียงชั่วครูก่อนจางหายไป
" หงเย่....... "
" คุยธุระเสร็จแล้วใช่ไหมล่ะ ชั้นเลยมารับ "  ชายหนุ่มยิ้ม พร้อมยื่นหมวกกันน็อกสีขาวที่มีริ้วลายสีดำมาให้
" ....มาญี่ปุ่นตั้งแต่เมื่อไหร " หญิงสาวถาม
" 3  วันก่อน.... "
" แล้วนี่มอเตอร์ไซต์อายะใช่ไหม "  เคย์โกะมองหมวกกันน็อกในมือแล้วเลื่อนสายตาไปที่มอเตอร์ไซต์  ตอนแรกมันดูไม่คุ้นตา แต่เมื่อลองพิจารณา  ก็จะเห็นร่องรอยตกแต่งมอเตอร์ไซต์
หญิงสาวถอนหายใจ
.......ไปก่อเรื่องอะไรไว้อีกละ..........

" ถูกต้อง  เค้าฝากสวัสดีเธอด้วยน่ะ " หญิงสาวรับหมวกกันน็อกมาสวม ก่อนจะเดินไปซ้อนมอเตอร์ไซต์
" จะไปไหน...... " หญิงสาวที่สวมหมวกกันน็อกเอ่ยถาม
" บ้าน..... ฉันอยากกินข้าว...ฝืมือเธอ " หงเย่หันไปสบตาหญิงสาวที่ยังไม่ได้ดึงกระจกบังลมลง ถึงจะมองไม่เห็นทั้งใบหน้า แต่ชายหนุ่มรู้สึกได้ว่าหญิงสาวกำลังยิ้ม
ชายหนุ่มผมดำหันกลับมาสตาร์ทรถมอเตอร์ไซต์ รู้สึกได้ว่ามือเรียวของหญิงสาวเอื้อมมาโอบเอวเค้าไว้และไออุ่นจากร่างกายที่โน้นมาพิง ชายหนุ่มยิ้ม  ขาเกี่ยวขาตั้งมอเตอร์ไซต์ขึ้น  แล้วขับออกไปท่ามกลางเงาแมกไม้ยามเย็น


-----------------------------


โหย จบง่ายที่คิดแฮะ
อันนี้เขียนไว้นานมากกกกกกกก  แต่หาที่จบไม่ได้เลยค้างไว้นานมากเช่นกัน = ="
ลองแปะลงไปดูแล้วเติมนิดหน่อย โอ้ย โอเค จบเลย ฮา

ตอนแรกตั้งใจว่าจะเขียน 3 ตอน
คือ ตอนของเคย์โกะ หงเย่ และเคียวโกขุ แต่นึกมุขไม่ออกเลย  ได้มาแค่ของเคย์โกะคนเดียวซะงั้น ฮา

The Gentle Sound

“ อายะ...มานี่สิ ”  เสียงเรียกนั้นช่างอ่อนโยน เต็มเปี่ยมไปด้วยห่วงใย เด็กน้อยเงยหน้าขึ้นอย่างสงสัยว่านั้นคือน้ำเสียงของใคร ก็พบชายแก่คนนึง กำลังลูบแมวตัวนึงด้วยความเอ็นดู

ดูเหมือนลุงจรจัดคนนั้นหันมามองเด็กน้อยที่นั่งโล่ชิงช้าอยู่คนเดียว

“ ไม่กลับบ้านเหรอ ” เสียงชายแก่ทัก  เด็กน้อยก้มลง

“ ………………………..”  เด็กน้อยตอบเพียงแค่นั้น  ก่อนดวงตากลมนั้นจะจ้องไปยังกลุ่มขนปุกปุยที่ชายแก่อุ้มอยู่ กลุ่มขนปุกปุยนั้นขยับเล็กน้อย แล้วดวงตากลมโตเหมือนลูกแก้ว ก็จ้องกลับมา

“ ชอบแมวเหรอ…. ”

“ แมว? ” ชายแก่ชะงักไปนิด ก่อนจะค่อยๆคลายอ้อมแขมให้เห็นสิ่งที่อุ้มอยู่ชัดๆ

“ ลองจับดูก็ได้นะ ”  ชายแก่บอก พลางขยับตัวเข้าใกล้ มือของเด็กน้อยยื่นออกไปอย่างกล้าๆกลัว แต่เมือสัมผัสโดนขนนุ่มนิ่ม ดวงตาเด็กน้อยก็เป็นประกายขึ้นมา

“ นุ่มจัง... ”

“ อืม…..นุ่มใช่มั้ย อุ่นด้วยนะ นี่แหละเรียกว่า “ แมว ” ”  ชายแก่ขยับอ้อมแขนนิด เจ้าแมวก็ขยับตัวอย่างเกียจคร้าน

หลังจากนั้นความสัมพันธ์ของเด็กน้อยกับชายแก่ก็สนิทกันผ่าน “ อายะ ” มากขึ้น  เด็กน้อยชอบมาเล่นกับเจ้าเหมียวตัวนี้มาก

“ หนู….ชื่ออะไรเหรอ ”

“ ชื่อ…..? ”

“ ใช่ ชื่อน่ะ ” เด็กน้อยยังมองมาฉายแววฉงน จนชายแก่ต้องถามใหม่

“ คุณแม่หนู เรียกหนูว่าอะไรเหรอ ” ความฉงนหายไปจากแววตา  แต่กลับทำให้ดวงตาของชายแก่เบิกกว้างด้วยความตกใจแทน

“ นี่…. ”

“ ? ”

“ คนที่บ้านเรียกผมว่า ” นี่ ” ” เด็กหนุ่มมองชายแก่ที่นิ่งไป แล้วหวนคิดถึงผู้เป็นแม่ แม่ที่มักจะดุด่าตนเองเสมอ ซึ่งเค้าก็ไม่รู้ว่าทำอะไรผิด  เมื่อโดนแม่ตี เค้าก็ร้องไห้ แล้วแม่ก็จะเค้ามากอด

เค้าไม่เคยถามถึงพ่อ เพราะเวลาถามถึงพ่อเมื่อไหร แม่จะร้องไห้และตีเค้ามากขึ้น

จนวันหนึ่ง……...แม่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต  โลกเหมือนกลับตาลปัตร

….ตาย….

เป็นคำที่เด็กน้อยยังไม่ค่อยเข้าใจ เค้ารู้แค่ว่าแม่จะไม่กลับมาอีกแล้ว…..

ไม่ตี  ไม่ดุด่า …...และไม่กอดเค้าอีกแล้ว….

ถึงแม่จะชอบตีเค้า แต่เค้าก็ไม่เคยโกรธเกลียดแม่เลย…..

เนื่องจากไม่มีญาติ เลยต้องไปอยู่ที่บ้านเด็กกำพร้า ต่อมาเค้าถูกรับไปอุปการะ แต่…...ว่า บ้านที่รับไปอุปการะก็ต้องการแค่เด็กใช้งานเท่านั้น  

ที่บ้านนั้นเค้าโดนใช้ให้ทำงานหนัก  และคนในบ้านก็เรียกเค้าว่า “ นี่ ”  “ เฮ้ย ” “ แก ”

…….เค้าเคยมีชื่ออยู่ แต่เมื่อแม่ที่คอยเรียกชื่อนั้นไม่อยู่แล้ว  ทำให้ชื่อนั้นถูกเลือนหายไปกับกาลเวลา เด็กน้อยก้มหน้าลง

“ นี่….. ”  เด็กน้อยเงยหน้าขึ้นอย่างอัตโนมัติ เมืื่อสบตากับชายแก่ ชายแก่ก็หัวเราะออกมา เด็กน้อยยิ่งงง

“ ฮาฮา ขอโทษ ชั้นไม่ตั้งใจ เพียงแต่เห็นเธอก้มหน้า ก็เลยอยากให้เธอเงยหน้าขึ้นเท่านั้น ”

“อย่าก้มหน้าเลย เพราะถ้าเธอมัวแต่ก้มหน้าก็จะเห็นแต่พื้นสีทึมๆ ลองเงยหน้าสิ ยังมีสีสันให้เธอดูอีกเยอะแยะนะ อย่างเช่นแบบนี้ ”  แล้วชายแก่ก็อุ้มอายะมาจ้องหน้ากับเด็กน้อย ดวงตากลมโตสีฟ้าใสเหมือนลูกแก้วจ้องแป๋วมา  เด็กน้อยสาบานเลยว่าไม่เคยเห็นลูกแก้วสีฟ้าใสขนาดนี้มาก่อน

ชายแก่ยิ้ม

หลังจากนั้นเด็กน้อยชอบแอบมาเจอคุณลุง เพราะคุณลุงชอบเล่าเรื่องสนุกๆให้เค้าฟังบ่อยๆ  คุณลุงใจดี สอนเรื่องต่างๆให้เค้ามากมาย รวมทั้งสอนเรื่องการอ่าน การเขียนด้วย คุณลุงเก่งมากๆเลย  ถึงบางทีคุณลุงจะดุแต่ก็ใจดี โดยเฉพาะยอมให้เค้าอุ้มอายะ และเล่นกับมันได้ด้วย

แต่เค้าว่า…..ความสุขนั้นมักจะสั้น

วันนี้เด็กน้อยโดนดุและลงโทษ  เพราะเค้าทำของพัง แต่จริงๆก็ไม่ได้ทำหรอกเป็นลูกของบ้านนั้นที่ทำของแตกแล้วโยนความผิดมาให้เค้า  ทำให้เค้าโดนลงโทษ ไม่ได้ออกจากบ้านมา 2 วันแล้ว

เค้าโดนให้นอนในห้องเก็บของที่มีแต่ฝุ่น  เก่าและมืด

เวลาแรกเค้ากลัว แต่ว่าพอคิดถึงคุณลุงกับดวงตาสีฟ้าใสของอายะก็ทำให้เค้าเข้มแข็งขึ้น….

จนวันที่ 3 เค้าได้รับอนุญาตให้ออกมาจากห้องเก็บของ แต่กว่าจะหาจังหวะออกจากบ้านได้ ก็วันที่ 5

เมื่อเด็กน้อยมาถึงสวนสาธารณะที่มักจะเจอคุณลุงกับอายะเสมอ แต่วันนี้…..คุณลุงกลับนั่งอยู่บนเก้าอี้ยาว

“ คุณลุง….อายะละครับ ” เด็กน้อยถามชายแก่ที่นั่งอยู่บนม้านั่งยาว  วันนี้คุณลุงแปลกมากๆปกติคุณลุงจะยิ้มเสอมเมื่อเห็นเค้า แต่วันนี้กลับนั่งเงียบอยู่นานมาก แล้วก็…..ไม่เห็น อายะ เลย

“ คุณลุง อายะละครับ คุณลุงให้ไปวิ่งเล่นแถวนี้เหรอ ”

“ อายะไม่อยู่แล้วละ ”

“ ไม่อยู่? ”  เด็กน้อยถามอย่างไม่เข้าใจ  คุณลุงมองอย่างเอ็นดูแต่ก็ยังมีแววเสียใจ

“ อายะไปอยู่บนสวรรค์แล้วละ ”

“ คุณลุงอย่าเสียใจไปเลย ”

“ อายะจะต้องมีความสุขแน่ๆ  เพราะคุณลุงรักอายะมากๆ ”

“ อายะต้องจากไปพร้อมความสุขแน่นอน ”  คุณลุงหลับตาลง ก่อนจะเงยหน้าขึ้มามองเด็กน้อยด้วยตารื้นๆ

“ ชื่อ อายะ เป็นชื่อลูกสาวของชั้นเอง ”  ชายแก่หันมาทางเด็กน้่อย พลางลูบผมสีอ่อนนั้น

“ ชั้นไม่เคยเหลียวแลแกเลย จนกระทั้งลูกสาวจากไป….. ”

“ ชั้น…….มัวแต่ยุ่งเรื่องงาน………….. ”

“ ชั้นคงต้องไปแล้ว…. ”

“ คุณลุงจะไปไหนครับ ” ชายแก่เงยหน้ามองท้องฟ้า

“ ไม่รู้สิ…...ไปเรื่อยๆ ”

“ ให้ผมไปกับคุณลุงด้วยเถอะครับ ” เด็กน้อยโผเข้าหาชายแก่ แล้วกอดไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย

“ ผม…...ผมไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้ว ”  

“ ไปกับชั้น มันลำบากนะ…...ไม่มีบ้าน ไม่มีอะไรเลย……. ”

“ ไม่ครับ คุณลุงไม่ได้ไม่มีอะไร  สิ่งที่่คุณลุงมี  ผมอยากได้…..อยากได้……….. ” เด็กน้อยตะโกนออกมา ความอัดอั้นในใจบางอย่างคล้ายจะระเบิดออกมา

…...แม่….คุณแม่ครับ……..

“ ….อยากให้รักผม ”  เข้าใจแล้วที่ผ่านมา เค้าแค่อยากได้ความรัก อยากให้มีคนเรียกเค้าด้วยน้ำเสียงอบอุ่น  อยากให้มีคนลูบหัวปลอบใจ  หยดน้ำใสไหลออกมาจากดวงตากลม มือน้อยๆนั้น กำเสื้อของคุณลุงแน่น

…….เสียงอันอบอุ่นอ่อนโยนเวลาเรียกอายะนั้น เค้าอิจฉาเหลือเกิน…….

……...ถ้ามีใครคอยเรียกเค้าแบบนั้นบ้าง…..ก็คงดี………..

นั้นคือความรู้สึกตอนที่เห็นคุณลุงเรียกอายะอย่างใจดี

“ …..ชั้นคงให้ความรักมากมายขนาดนั้นไม่ได้ ” ชายแก่ค่อยๆดันเด็กน้อยออกอย่างแผ่วเบา

“ เพราะชั้นก็คงอยู่ได้ไม่นาน ”

“ ถ้างั้น…………..เธอเอาชื่อ อายะ ไปเถอะ ถ้านั้นเป็นชื่ออที่เธอบอกว่าเต็มไปด้วยการได้รับความรัก ”

“ แต่ว่า…..มันเป็นชื่อของ……. ”

“ เธอไม่ชอบเหรอ ”  ชายแก่ถาม  เด็กน้อยรีบส่ายหน้า

“ ไม่เลยครับ ”

“ งั้นก็ไปกันเถอะ... ”  ชายแก่จูงมือเด็กน้อย  เด็กน้อยเช็ดน้ำตา

“ ครับ ”  

----------------------

จบไปเลยแบบงงๆ ฮา
อยู่ๆก็อยากเขียนขึ้นมา 5555
พอเขียนอดีตของอายะแล้วก็ชักอยากเขียนเรื่องเคย์โกะด้วยอ่า......หาที่จบไม่ได้ U U!
เหมือนชีวิตจะรันทด...มั้ง?

Into your heart

เธอ อย่าสัญญา
อย่าสาบาน จะรักกันตลอดไป
ฉันไม่สนใจ คำที่ใคร
ใช้เพื่อซื้อความผูกพัน

เคยพบและได้เจอเรื่อยมา
คำเดิมๆ ธรรมดา ที่ไม่มีใครรักษามันเอาไว้
ความเป็นจริงมีสิ่งใด จะคงเดิมตลอดไป เธอก็รู้ดีอยู่แล้ว......

...........มือเรียววางแก้วกาแฟลง หยิบแว่นดำที่วางอยู่ข้างขึ้นมาใส่ ก่อนจะเดินไปจ่ายเงินที่เคาเตอร์  แดดในช่วงเช้า ถึงไม่จ้ามากสำหรับคนทั่วไป แต่สำหรับเค้าแล้ว ยังต้องเอามือป้องตาไว้  ชายหนุ่มในเสื้อคลุมสีครีม ออกเดินไปตามทางเรื่อยๆ ในหัวยังมีเสียงเพลงที่เปิดในร้านกาแฟตามติดมาด้วย 

........ความเป็นจริงมีสิ่งใด จะคงเดิมตลอดไป เธอก็รู้ดีอยู่แล้ว......

เสียงเพลงที่เหมือนตอกย้ำความคิด  และคำสัญญานั้น  ทำให้ใจเค้าสงบไม่ได้เลย 

ชายหนุ่มเดินไปตามทางเดินที่ครึ้มไปด้วยต้นไม้  

" อาร์ค? "  เสียงเรียกคุ้นเคยทำให้ดวงตาใต้แว่นกันแดดเบิกขึ้น ผมสีส้มมีปอยสีแดงปรากฎขึ้นตรงหน้า ความคิดถึง....ความเศร้า....ความเหงา....

อาร์ควิ่งเข้าไปกอดร่างที่ยืนอยู่  ชายหนุ่มผมสีส้มตกใจเล็กน้อยก่อนจะกอดตอบ

" เป็นอะไรหรือ อาร์ค ทำไมไม่รอในร้านละ "

" เบรฟ.....นิรันดร์ไม่มีจริงใช่มั้ย ฉันกับนายจะไม่มีทางอยู่ด้วยกันตลอดไปงั้นหรือ? " 

รู้.....รู้ดีว่าไม่มีทางที่จะคงอยู่ตลอดไป แต่ว่า......ไม่อยากจะปล่อยมือ ไม่อยากให้จากไป..

" อาร์ค.....  "  เบรฟเงยหน้า....มองไปยังวิวทิวทัศน์ต่างๆ มองไปยังต้นไม้  ก้อนเมฆ ท้องฟ้า.........ดวงอาทิตย์....

" ไม่มีหรอก.......นิรันดร์ ไม่สิ่งใดอยู่ตลอดไป แม้แต่พระอาทิตย์ก็ยังมีวันดับแสง  แม้แต่ฉัน....กับนาย......สักวัน.... " เบรฟรู้สึกได้เลยว่าอาร์คกอดเค้าแน่นขึ้น เบรฟอมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะดันตัวออกมา แม้อาร์คจะใส่แว่นตาดำอยู่เค้าก็รู้ได้ 

......ไอริสอายนั้นต้องมีน้ำตาคลออยู่แน่ๆ........

" ไม่เป็นไรหรอกนะ อาร์ค....ฉันจะไม่มีวันทิ้งนาย......ให้อยู่คนเดียวเด็ดขาด "  เบรฟจ้องมองไปที่ดวงตาใต้แว่นดำนั้น  จับมือคนตรงหน้าขึ้นมาจุมพิต

" ไม่ว่าเมื่อไหร.....ฉันอยู่ในหัวใจนายเสมอ " 

.........................................................................................

ขึ้นมางงๆ จบแบบงงๆ 555 

เกิดขึ้นจากการฟังเพลง(อีกแล้ว) ฮา 

แล้วก็ดันนึกถึงคู่นี้ เพราะสถานภาพของทั้งคู่มันไม่มั่นคงอ่านะ 

อย่างอาร์คก็อายุไม่ยืนเท่าไหร เบรฟก็เป็นพวกเต็มที่กับชีวิต..............แต่ก็อยากให้ทั้งสองคนมีความสุขแหละ

After situation

 อีกด้าน…....

สายโทรศัพท์ที่ตัดไป ไม่ทำให้ชายหนุ่มสงสัยเลยซักนิดว่าโดนตัดไปเพราะอะไร
คุซุริยะมองโทรศัพท์อยู่ชั่วครู่ก่อนจะนึกเรื่องบางอย่างออก
“ เอ.......จะว่าไป คนที่อุ้มอายะออกไปนั่นใครหว่า ”

ชายหนุ่มเก็บโทรศัพท์มือถือใส่กระเป๋า แล้วเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ชายหนุ่มยิ้มอย่างในที เพราะรู้ดีว่าผู้ที่มาเป็นใคร
คุซุริยะเดินไปเปิดประตู ชายในชุดเครื่องแบบตำรวจ 2 คน และ....ชายหนุ่มใส่เสื้อโค้ตยาว 2 คน
แต่คนที่สะดุดตาคุซุริยะก็คือ 1 ในชายหนุ่มใส่เสื้อโค้ตยาวที่ยืนอยู่ด้านหลังสุดต่างหาก  ชายหนุ่มระบายยิ้มออกมา

.....ไม่เข้าถ้ำเสือจะได้ลูกเสือหรือ....

-----------------------------------

เฮ้อ.....อยากให้ชิกิออกเร็วๆ นะ แต่หาทางให้ไม่ได้จริงๆ มาแค่นี้ก่อนละกันนะ ฮา

แบบว่าภาพโปรโมตละครมันวนเวียนอยู่ในหัวเรา
แล้วก็คิดว่าเออ....3 คน ( หรือ 4 คน? )  นี้มันก็เข้ากันดีนะ ฮา

คือแบบว่าคิดเลยนะว่าถ้าสลับเพศกัน อายะอาจจะได้คู่เคย์โกะแล้วก็เป็นได้ 55
แต่คิดไปคิดมา ถึงจะคบกันได้แต่ก็คงไม่ยืดหรอกมั้ง
อย่างเคย์โกะต้องเจอกับหงเย่(ญ)  นั้นแหละ ถึงจะสมน้ำสมเนื้อ(!?)
แต่ถ้าเบิร์กเจอเคย์โกะเวอร์ชั้นนี้คงเหนื่อยหน่อยนะ
หวงกว่าเดิม 10 เท่าเลยมั้ง ฮา

วาดหงเย่เบี้ยวมาก = =

Under the falling

behind the snow

เพราะชีวิตต้องการความฟิน(?)
เนื่องจากไปอ่่านนิยายมาที่พระเอกรุกจีบนางเอกได้แบบไม่ยั้ง  เลยเกิดความฟินที่มักจะเจอการ์ตูนหรือนิยายที่พระเอกไม่ค่อยจีบนางเอกเท่าไหร
เจอเรื่องนี้เข้าไป ฟินในทันใด 555
เลยเผื่อแผ่ความฟินมาคู่นี้บ้าง 555

ปล. คาดว่าไม่แน่อาจจะย้ายจากโอ้เอ้มาที่นี่ สาเหตุนะเหรอ เพราะลืมพาสอ่า TAT

กาแฟ ณ เซกาเฟรโต

เนื่องจาก ประมาณปีที่แล้ว เราได้อ่านการ์ตูนเรื่องหนึ่งชื่อ  Barista มือชงตัวจริง
แล้วมีเมนูหนึ่งในเรื่องที่สงสัยว่า เอ.... มีด้วยเหรอ ก็คือเมนู คาเฟ่เชคการาโต้ (เป็นกาแฟเย็นที่เอากาแฟกับน้ำแข็งไปเชคด้วยกัน แล้วรินอาแต่กาแฟ)

แล้วตอนนั้นประเด็นเรื่องเมนูกาแฟเย็นก็เป็นประเด็นมากๆ ฮา 

ก็สงสัยนั้นแหละว่าเมนูนี้ ทำแบบนี้จริงๆเหรอ ฮา 

ก็เลยเอาชื่อไปค้นดู แล้วก็สงสัยอีกว่า เอ....แล้วในไทยมันมีขายไหมนะ ก็เอาไปโยนให้อากู๋ซะเลย  ซึ่งในไทยตอนแรกหาย้ากยาก ฮา (จริงๆคือพิมพ์ผิดก็เลยหาไม่เจอซักที ^ ^!)

ก็ไปเจอร้านกาแฟร้านนึงที่มีเมนูนี้ก็คือ 

Segafredo Zanetti Espresso : เซกาเฟโด ซาเนตติ เอสเพรสโซ

ถ้าอ่านรายละเอียดในเว็บเค้าก็บอกเลยว่ากาแฟของเค้าเป็นสัญชาติอิตาลี ซึ่งก็คือจะเน้นเอสเพรสโซ นั้นแหละ 

ก็ต้องขอบอกว่าไม่ใช่คอกาแฟ หรือเซียนกาแฟขนาดไหน ดังนั้นจะบอกได้แต่ความรู้สึกอ่านะ ว่าอร่อยไม่อร่อยเท่านั้นเอง llorz

ขอเริ่มด้วย

คาเฟ่มัคคิอาโต้ ( ซ้าย ) กับคาเฟ่เชคการาโต้ ( ขวา )  ชื่อตาม เมนู ของร้าน

คาเฟ่มัคคิอาโต้ เป็นเอสเพรสโซเข้มข้มผสมนมร้อน ( ขนาด 4 oz. เอง ไซส์น่ารักมาก อื่ม 2-3 ทีก็หมดแล้ว ) ก็....มัคคิอาโต้ก็ขมเลย ฮา  แต่กาแฟเข้มข้นอร่อยมากๆ 

ส่วนคาเฟ่เชคการาโต้ เป็น เอสเพรสโซเข้มข้มผสมน้ำเชื่อมและน้ำแข็ง เชคให้เข้ากัน  

แต่เชคการาโต้อร่อยมาก ก็คือกาแฟเย็นนั้นแหละ แต่ว่าไม่หวานมาก กำลังดีเลย

ไอซ์คาเฟ่ ลาเต้ มัคคิอาโต้  กาแฟเอสเพรสโซเข้มข้นผสมนมสดใส่น้ำแข็งราดฟองนม

แก้วนี้ก็ขมเลย ฮา ตอนที่พนักงานยื่นแก้วให้ แล้วบอกว่า " เติมน้ำเชื่อมด้านหลังนะคะ " ก็งง ว่าจะให้ใส่น้ำเชื่อมอีกทำไม (คิดว่าจะหวาน) ก็ไม่ได้เติม ก็จัดการดูดขึ้นมา 1 อึก โอ้โห ขม ฮา 

มิน่าพนักงานถึงได้แนะนำว่าให้ใส่น้ำเชื่อม ฮา 

หมดละ เท่าที่ได้ไปดื่มมา 

คราวหน้าถ้าได้แวะไปที่ๆมีร้านนี้อีกก็ว่าจะชิมเมนูอื่นๆด้วยแหละนะ 

ใครอยากลองก็เข้าไปดูในเว็บร้านได้ สาขามีเยอะอยู่