" อายะเหรอ.... " ชายหนุ่มรุ่นพี่จ้องไปยังคนที่ที่กำลังตั้งใจตักไอติมเข้าปาก
" นั้นรสอะไรเหรอ " ชายหนุ่มชี้ไปที่ไอติมสีเหลืองมีริ้วแดง
" นี่เหรอ....น่าจะ...รสสตอเบอรี่ชีสเค้ก "
" น่ากินจัง ขอลองชิมบ้างได้มั้ย "
" ฮืม....ได้สิครับ " อายะดันถ้วยไอติมของตนไปทางอีกฝ่าย
" อะไรกัน ช่วยป้อนให้ด้วยสิ " คำขอ(?) ที่ชวนให้คนฟังสตันท์ไป 5 วิ
(ไอ้)รุ่นพี่ตรงหน้านี่มันยังไงกันนะ.....
" ได้ครับ งั้นก็อ้าปากกว้างๆนะ " ยังไม่ทันที่เบิร์กฮาร์ดจะได้ทำตาม ไอติม(เกือบ)ทั้งลูกก็ถูกยัดเข้าปากทันที
ความเย็นเจี้ยบแผ่ไปทั่วปากและแล่นไปถึงสมองในทันที
หันก็เห็นแต่รุ่นน้องตัวดี ส่งยิ้มมาให้ และลุกจากโต๊ะโดยไม่สนใจอีกฝ่ายที่กำลังเจอความเย็นขึ้นสมอง(?)
" ดื่มน้ำซักหน่อยครับ " ขวดน้ำเปล่าถูกยื่นมาให้ ชายหนุ่มที่เพิ่งคลายจากความเย็นจี๊ดขึ้นสมอง(ย้ำๆ ฮา)
" .....ตบหัวแล้วลูบหลัง..... " ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลแดงเปรยออกมา
" อ้าว BG ซ้อมว้ากเสร็จแล้วเหรอ " นักศึกษาชายของคณะบริหารฯ ทักชายหนุ่มผมสีำน้ำตาลแดงที่นั่งดื่มน้ำอยู่
พวกเค้าเพิ่งเสร็จจากการว้ากน้องปี 1 เลยออกมาหาอะไรกิน
อ้าว แต่ได้ยินมาว่าคณะของไอ้ BG วันนี้มันจะซ้อมยาวเลยนี่หว่า แล้วทำไมมานั่งกินไปติมกับน้องที่ไหนละนั้น สวยด้วย(!?)
" เออ....เสร็จแล้ว กำลังจะกลับแล้วด้วยเนี่ย " ไม่พูดเปล่า พลางลากอายะให้เดินตามไปด้วย
" เดี๋ยวก่อน!....นี่คุณ...... " ชายหนุ่มผมทองซีดพยายามขืนตัว แต่ก็ยังค่อยๆโดนลากไปอยู่ดี
"
ก็บอกแล้วไง จะเลี้ยงทั้งชีึวิตเลย "
พร้อมด้วยส่งยิ้มที่สาวๆได้รับคงละลายลงไปกองกับพื้นแล้ว แต่ก็นั้นแหละ
มันทำให้ใบหน้าของอีกฝ่ายขึ้นสีเรื่อขึ้นมา
....น่ารักแฮะ....
บ้าชะมัด เรี่ยวแรงที่ขืนไว้ หายไปดื้อๆ เลยต้องตามคนตรงหน้าไปอย่างง่ายดาย
ไม่รู้จัะจัดการยังไงกับคนตรงหน้าแล้ว.....
..........และไม่รู้่จะจัดการยังไงกับหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะนี้ด้วย...........
End
---------------------------------------------
อันนี้จบจริงๆ
มาแต่งต่อเพราะัอันที่แล้วมันตัดจบไปหน่อย ฮา
